Sanalın hediyesine,çayına aldanan çocuk

Bir sokum mutluluğunu, aratır daratır olduk

Gönüllerde duramadık,yıllarca severek coştuk

Lakin sanal da olsa o,yürekten yüreğe dolduk

Ve onun sessizliğinde,nihayet varken yok olduk

 

Dolduk dolmasına ama nasılda birden kaybolduk

Sanmayın bu düzene biz, onunla bilerek dosttuk

Öylede olsa onsuzken, bu haliyele mutlu olduk

Yıllar geçtikçe günlerce,durduğumuz yerde solduk

Ve onun sessizliğinde,nihayet varken yok olduk

Bahattin Tonbul

13.10.2011

( Varken Yok Olduk başlıklı yazı alacalı tarafından 8.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu