Hep bilinmeyenlere açtık yürek yelkenlerimizi
Geleceğe köstekli saatlerdi kolumuza taktığımız
Biraz acı, biraz umut ve ağıtla yoğruldu kanımız
Bıçkın çıraklardık yaşamın kirli kamarasında.

Sönük lambalarla yolumuz açık olsun istedik
Kör kuyulardan kovalarca sular çektik sabırsız
Dumanlar sarılı dağlara günlerce el ele yürüdük
Sevginin darbeleriyle rehin kaldık duldasız.

Giderken,
geceler saygıyla eğilirdi sana
Göçmen kuşlar konardı avuçlarıma
aşkla
Aksak ve tökezlemiş bir sevdaydı yaşadığımız
Mavi ve
yeşilin kesiştiği yerlerde ağlardık.

Gözlerindeki çiğ taneleriyle bu
gece ağlama sakın
Duru bir öpüş sür dudaklarına, umut dolsun avuçlarına
Hayat dediğin, onurlu yaşamın çürük diş ağrısıdır aslında
Her bahar
denizlere düşen yakamozlara yükle sevincini.

Yasak öpüşlerde titrerdik bütün dışlanmışlığımızda
Bir biz miyiz derdik doğan günün, açan
gülün yansıması
Diz boyu sözcüklerin içinde biz
gecelerce yuvarlandık
Bire, üçe ve beşe bölündük de bu hayatı anlayamadık.

Sen üşürsen, habersiz yağmur düşmüş derim omuzlarına
Üşürsem, yangınların en
kırmızısını senin için yakarım
Tuzda
aşk, aşkta öğün oluruz sevgimizle gül dudaklım
Bu düşsel çığlıklarımızla günün birinde birbirimizi buluruz.

Selahattin Yetgin

( Sevdamız Rehinlerde başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 13.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.