Kara bir trendi ömrüm katarından ayrı düşen. Bazen bulutların arasında. Bazen ağaçların arasında. Bir tepeden baktım kış masalına...
Dokunuş olsa da her yolculuk dağa geç kalsam da yaşamaya rüzgarın hırsı hep banaydı bana....
Kimdi kalan...kimdi giden?
Hiçliğe teslim olmadan. yüreğimi genişleten Beyaz atlı prens miydi? Yoksa gülüşüne gamze olan peri miydim ben....
Saraya dönüştü dünyam bazen sol kolum alçıda olsa da... Sükut vadisine yol aldım tutunamadığım nev baharda...
Toprak değdi gömülmeden ellerime Uzaklığın acısını kesmedi annemin duaları da Anlamını yitirmiş romantizm dağlandı içli içli Sümüklü bir çobanın kavalında...
Gölgem kadar yakın nefesim kadar masalcasına palavraydı hayat. Burnumun direğinde hep kar Bir yanımda karanlıklar bir yanımda uçurumlar Kaderin ellerinde keskin bıçak büyüdükçe derinleşti yaralar...
Ufacık bir çerçevenin ardında bir başkaydı alem Kayıp giden rayları kovalar gibiydi ruhum. Soyunup kaderimi kara trene yeniden doğdum başka alemlere Sur’a üflenmeden Çevirdim rotamı nereye gitmem isteniyorsa önümde yol,arkamda yol... Aklımda hep fırtına...Hep fırtına...
Son günüymüş gibi yaşamaktı en iyisi hayatı. Bir şeyi unuttum affola...Kadındım ben ama...
( Affola başlıklı yazı ferda'ca tarafından 14.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
