İlimsiz bir
topumun içinden fışkırdın sen
Daha
çözmeden gayeleri
İşaret
edildin ahret gününe
Yarın
ölecekmişsin gibi.
Ne sıcak
bir merhabayı bildin sabahlarda
Ne geleceğe
düş kurmayı.
Çakal
ulumaları hâkimdi gecelere
Evrensel
bilgiden payını almamış aklınla
Adımların
tedirgin ve korkak
Hayallerinin
aydınlığınca
Taze
gençliğini bırakıverdin
Kucağına
gurbetin...
Kara
törelerin çocuğusun sen
Kara
trenler aldı getirdi seni buralara
Tünemiş
kuşlar gibi baktın çevrene
Umutların
ha yıkıldı ha- yıkılacaktı...
Kolay
olmadı kentte gözünü açman
Bir de
baktın ki sonradan
Uçurumlardan
yuvarlanıyorsun
Kocaman-kocaman...
Uyandın,
sarıldın
Ardını
bırakmadın emin olduğun yolların.
Şimdi kara
kaldırımların üzerini
Ak
adımlarla arşınlayansın.
Her gelen
yarını
Kardeşin
gibi karşılayansın...
Silmişsin
kara törelerin izini
Yeni bir iz
çiziyorsun geleceğe..ah ne güzel...
Ama çok
görevler düşüyor yine sana
Yine
güneşten önce kalkmak gözüküyor...