30 Mart’ta gördük ki Ak Parti uzun süredir yapýlan bunca karalama propagandasýna, kaset savaþlarýna, yasadýþý dinlemelere, kamuoyunu tahrik etme çabalarýna, karþýsýnda oluþturulan toplu muhalefete ve hatta 11 yýllýk iktidarýna raðmen seçimin galibi oldu. Vatanýmýz ve milletimiz için hayýrlara vesile olmasýný dilerim.

Seçim sonuçlarý haritasýný da hepimiz gördük. Ancak doðru okuyabildik mi?..

Bu seçimin aslýnda bir galibi daha var; BDP. Büyükþehir sayýlarý 1’den 3’e çýkan, toplam il sayýlarý ise 8’den 11’e yükselen parti. BDP, PKK’nýn korku politikasýndan destekle güç kazandý. Bölgedeki devlet otoritesinin zayýflýðý sebebiyle diðer siyasi partiler özgürce örgütlenme ortamý bulamadýlar. Aslýnda bu durum, demokrasi açýsýndan bir zafiyetti.

BDP birlik ve beraberliði savunmak bir yana, federasyon, özerklik gibi PKK politikalarýný açýk dillendiren bir parti ve bunu artýk daha sesli olarak dile getirmeye baþladý.

PKK’nýn bölgede daha etkin olmasý, korku politikalarý ile halkýn sindirilmesi ve bölgenin tamamýnda BDP’nin ve dolayýsýyla PKK’nýn ezici güç kazanmasý muhtemel. PKK yerel seçimlere de baðlý olarak elde ettiði güç ile hükümete yönelik baskýsýný artýrabilir, Avrupa’da lobi faaliyetlerine girebilir.

“Otonomi, federasyon, muhtariyet, eyalet sistemi” gibi isimlerle, bölünme, yumuþatýlmýþ ifadelerle kamuoyuna servis ediliyor. ABD’deki eyalet sistemi örnek veriliyor, “eyalet sistemi, daha çok demokrasi, daha güçlü bir ülke demektir” gibi yanlýþ ve akýl dýþý yönlendirmeler yapýlýyor. Amerika dünyanýn en güçlü silahlarýna, hava filosuna sahip, uçak gemileri ve dünyanýn her yerinde askeri üsleri olan güçlü bir ülke. Amerika’da federasyon sistemi var ancak bu, Amerika’yý etkilemiyor. Amerika’nýn böyle bir endiþesi zaten yok.

Allah esirgesin, bizdeki muhtemel bir eyalet sistemi, merkezi ve yerel hükümetler arasýnda ayrýþmaya, uzaklaþmaya, tartýþmaya ve gerilime sebep olur. Farklý inanç ve düþüncelerde, farklý felsefedeki özerk oluþumlar çatýþmayý artýrýr, ülkeyi bölünmeye götürebilecek güçleri harekete geçirir. "Eyalet sistemi, zaten ayrýlma talebi olan gruplara, ayrýlmanýn kurumsal zeminini saðlayarak çatýþmayý arttýrýcý bir iþlev gördürür. (Cornell, Svante E. 2002. “Autonomy as a Source of Conflict: Caucasian Conflicts in Theoretical Perspective.” World Politics 54: 245-76)

Bugün ülkemiz için en büyük tehlike budur. Elbette bölünmeyi diðer hiçbir parti istemez ama sadece "istemeyiz" diyerek olmaz. Bu konuda muhalefet partileri iktidarýn yanýnda olmalý, hükümetimiz de muhalefetten bu konuda destek istemeli.

Güneydoðu halkýnýn üzerindeki PKK tehdidi kalkmalý. PKK’nýn, Güneydoðu halkýnýn gözünde legal hale gelmesi, çok büyük bir tehlikeye açýlan kapýdýr. Halk kendini güvende hissetmeli, devleti ve gücünü yanýnda algýlamalý.

Büyük Türkiye için önce PKK tamamen etkisiz hale getirilmelidir. Komünist tehlike apaçýk ortadadýr; devlet kurumlarý ve yetkililer güç ve enerjilerini bu yönde kullanmalý.

Kürt ve Türk vatandaþlarýmýzý ayrý bölgelere sýkýþtýran, birine diðerinde hayat hakký tanýmayanlar bölünmeye hizmet ediyorlar. Kimileri Kürt kardeþlerimizi adeta görmeye tahammül edemiyor, onlarýn ezilmelerine göz yumuyor, "bölünüp gitsinler" diye düþünüyor. "Kürdün Kürt’ten baþka dostu yok, Türkün Türk’ten baþka dostu yok" aldatmacasýný sloganlaþtýrarak, düþmanlýðý yaygýnlaþtýrýyor.

Eyalet sistemini istemek ve savunmak bölünmeyi isteyen, din karþýtý söylemler içinde olan, Türkiye’den ayrýlmak isteyen, Ortadoðu ve Ýslam Birliði’ni istemeyen bir yapýdýr. Bu, güçsüz ve bölünüp-parçalanmýþ bir Türkiye arzu etmekle eþ anlamlýdýr. Bu sebeple söz konusu düþünce, ülkemiz için son derece tehlikelidir.

Yoðun propagandaya maruz kalan Doðu ve Güneydoðu Anadolu bölgelerimizdeki Türk ve Kürt vatandaþlarýmýz, Allah inancý taþýyan dindar insanlardýr. Bu sebeple, PKK’nýn ideolojik kaynaðýnýn deþifre edilmesi çok önemlidir.

Halk kendisini koruyacak durumda deðil. Terör örgütü tüm coðrafyada oldukça rahat hareket ediyor. Alýnacak çok açýk tedbirler varken, görmezden gelmek büyük hata olur.

Tehlike kapýda. "Bölünmeyiz", "ülkenin bir karýþ topraðýný vermeyiz" gibi sözler yýllardýr söyleniyor. Ancak bu konuda daha ciddi tedbirler alýnmalý.

Komünist terörle uzlaþma saðlanamaz. Komünist görüþ -kimi zaman geri adým atsa da-asla hedefinden vaz geçmez. Artýk daha somut adýmlar atýlmalýdýr. Terör örgütünün ideolojisi olan komünizm ile daha yoðun mücadele edilmelidir. Ýdeolojisi kalmayan bir örgütün taraftar toplamasý da mümkün olamayacaktýr.

Etnik ayrýmcýlýðýn vurgulanmasý ve bu etnik grubun kendisine ait topraklarýnýn olmasý görüþünün yaygýnlaþtýrýlmasý, ülkemiz için çok tehlikeli. Bölge halkýný kamu görevlilerine düþman etmek ve dolayýsýyla devletin kendilerine yakýnlýk hissetmediðini empoze etmek amacýyla yapýlan provokasyonlara fýrsat verilmemeli. Birlikte rahmet vardýr. Birlik ise ancak her dine, her fikre, her görüþe ve her etnik kökene saygý duyarak, severek, herkesi Yüce Allah’ýn emaneti olarak gördüðümüzde gerçekleþir. Tek çözüm birlik olmaktýr; ittihad-ý Ýslam’dýr.

Bediüzzaman, Ýttihad-ý Ýslam müjdesi verirken Cemahir-i Müttefika-ý Ýslamiye’den yani Birleþik Ýslam Cumhuriyetlerinden bahseder. Ama ifadelerinden, “önce Kürt cumhuriyeti Laz cumhuriyeti gibi küçük küçük eyaletler kuralým sonra da bunlarý birleþtirelim” anlamý çýkarmak Üstad’a iftiradýr. Onun istediði; Kürtlerin ve Türklerin Ýslam kardeþliði ile birbirlerine sarýlmalarý ve diðer Ýslam ülkelerinin de kendi baðýmsýz yapýlarýný koruyarak Türkiye’nin liderliði altýnda birleþmeleridir. Bediüzzaman’ýn, vatanýný milletini yürekten seven Kürt kardeþlerimize dair ifadeleri;

“Kürtler, Ýslam Camiasýndan ayrýlmaya asla tahammül edemezler. Bunun aksini iddia edenler, mutlaka özel maksatlar altýnda hareket eden ve Kürtlük adýna söz söylemeye yetkili olmayan beþ-on kiþiden ibarettir... Kürtlük davasý pek manâsýz bir iddiadýr. Çünkü her þeyden evvel Müslümandýrlar. Hem de dini salabeti (saðlamlýðý, merdane tavrý) kuvvetli olan hakiki Müslümanlardan... Ýslam, cahiliye asabiyesini (taraftarlýðýný, kendi ýrkýný veya benzer þeyleri korumayý) ortadan kaldýrmýþtýr. Ýslam, Ýslam kardeþliðine aykýrý olan kavmiyet davasýný yasaklamýþtýr... Ýslamiyet, herhangi bir ýrkýn diðer bir Ýslam unsuru aleyhine olarak menfî surette ayrýlmasýný kabul etmez. Binaenaleyh Kürtleri Müslümanlýktan ayýrmak isteyenler, Ýslam’ýn esaslarýna muhalif hareket ediyorlar. Fakat bunlar da kimlerdir? Bir-iki kulüpte toplanan beþ-on kiþiden ibaret. Hakiki Kürtler, kimseyi kendilerine savunma vekili olarak kabul etmiyorlar. Onlarýn vekili ve Kürtlük namýna söz söyleyecek kiþiler, ancak Osmanlý Mebusan Meclisindeki kiþiler olabilir. Kürdistan’a verilecek muhtariyetten bahsediliyor. Kürtler, yabancý himayesinde bir muhtariyeti kabul etmektense, ölümü tercih ederler. Eðer Kürtlerin inkiþaf (açýlým) serbestliðini düþünmek lazým gelirse, bunu Bogos Nubar ile Þerif Paþa deðil, Devlet-i Aliye düþünür. Hulasa Kürtler, bu hususta kimsenin aracýlýðýna ve müdahalesine muhtaç deðildirler.” (Said Nursi, 23 Aralýk 1920’de Vakit ve Ýkdam gazeteleri)