Sisli bir akşamın koynundan yazıyorum sana
Buğulu camların ardında , düşlerin deryasında
Sessizliğin çıkmazında hasretin prangalamışken bedenimi
Bir çığlık olsan gelsen
Doğsan dünyama umutla gün doğarken
Bir kement gibi boğazımda düğümlü şimdi sevdan
Hangi yanından baksam asılan hayallerim
Bir ağıt mı yaksam
Türkümü tuttursam
Ahh ... !
Ölenle ölünmüyor...
Canına yandığım bir hasret tütüyor gözlerimde
Yanık kokulu hep şiirler
Adamım neydi kısmetim
Hangi yanına koysam ihaneti verdin
Neden solar ki papatyalar
Neden yanar ki insan
Neden el uzatmaz insan sevdiceği kan ağlarken
Gelsen dedim ya sevgili
Gelsen tutsan elimi
Isınsa buz tutan bakışlarım
Açsa bu bahar solan güllerim
Gelsen dedim ya sevdiğim
Sen gel/me en iyisi
Yokluğun buz olsa da
Sen üşüyen yanlarımın gün/eşi olsan da
Deva olsan da ağrıyan yanlarıma
Gelme sen sevgili
Umutların öldürüldüğü mahalde el izlerin vardı ya başka tenlerde ,
Bakışın hayat olsa da bana
Sen gelme sevdiğim
Gözyaşı misali aktın gittin gözlerimden
Bin damlaydın bir damlaya muhtaç ettin
Hadi gel desem
Tut şu yüreğimin seni seven yerinden
Yine bırakırsın uçurumların en ulaşılmaz yerinden
Ez'elem
(
Gel Desem başlıklı yazı
Ezelem tarafından
29.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
