hayatta tek vazgeçemediklerimiz
Büyük büyüdüm
hayata büyük atıldım
hayatta çocuktum yaşamda çok oldum
çocuk yaşlarda evlendim çocuklarım oldu
çok oldum çocuk oldum
anneliği erken yaşadım
erken yalnız kaldım hayat akışında
çocuktum çocuksu ninniler söyleyerek
büyüdüm büyüttüm onları
hiç üzmedim hiç üzmediler annelerini
hayatta iyi ki varmış dediğim gerçeğim
hayatta tek vazgeçemediğimdir onlar
hayattaki tek yaşam kaynağım
tek aşkım tek sevdam
umduğum umudum bulduğum geleceğim
teminatım kariyerim her şeyim
hayattaki tek gerçek sonsuzluğum
sanırım hayattaki tek aşkımız onlar
ilk hayata bakışları ilk yürüyüşleri ilk diş çıkarmalar
ilk konuşmaları derken ilkokula başlamaları unutulur mu
ilkleri dün gibi gözümün önünde
büyüdüler hayatla büyüyerek annelerini de büyüterek
çocukluk gençlik derken olgunluk dönemini de gerilerde bıraktık
bırakamadığımız tek şey sevgiydi yumak yumak
sevgileri olmasa en fedakar sadık bildiğimiz annelik kutsallığı olur muydu acaba
zaman hızlıca aktı onları benden aldı
uzaklara savurdu sevemediğim uzakları sever oldum
uzakları yakın ettikçe uzaklar uzadı
hayat dediğimiz hayat acısıyla sefasıyla
bugün dizin dibindedir yarın uzaklarda
onları benden uzaklaştırırken
hayat akışında sevgimizde hiç azalma olmadı
nasıl olsun ki et tırnaktan ayrılır mı
büyümeleri biter mi ana kucağında ve yüreğinde
onlar hep çocuktur ne kadar büyüseler de anılarıyla hatıralarıyla yaşarlar
yorgun yürek anılarını yaşatarak gülümser hayatta onlara
kara gözlüm hani hatırlar mısın
kardeşin balkondan düşmüştü
nasıl da için parçalanmıştı
küçüktün çok küçük ama büyüktün yürekliydin
taa o zamanlar dan belliydi kişilik sahibi olacağın
küçücüğüm sarı elamsı bakışlım
balkondan düştüğün zaman
seni bir beyaz bez parçasına sarmışlardı
MR midir nedir ondan çekmeleri
beyninde bir şey var mı, yok mu diye bakmaları için
sarmalarının nedeni afacandın ellemez elleştirmez
durmaz durdurmaz yaramazdın
işte o an bittiğim andı
sanki kefen giydirdiler yavruma dediğim andı
yaratıcımıza el açtım yavrumu versin bana diye
duydu duyan oydu dualarıma cevap verende o
şükür hiç bir şeyin yoktu
şimdi bunlar mazide kaldı
büyüdünüz kocaman delikanlı oldunuz
okul ve hayat denizinde ne istediğinizi bildiniz
hep bizleri gururlandırdınız
hayat sizleri hep güldürsün
bizleri gururlandırmaya devam edin
tek sevdam
tek aşkım
tek vazgeçemediklerim
hayatta iyi ki varmış dediğimiz yaşam kaynağımız
hayatta tekdir tek vazgeçemediğimiz varlığımızdır onlar
evlatlarımız Allah acılarını yaşatmasın
Gülay GÖKTÜRK
(
Oğullarıma / 2 başlıklı yazı
GöktürkGülay tarafından
10.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.