Dönüp evladım sordu ''anayı anlat bana Bu kıymetli duygular nasıl verilmiş sana''
Canı canda taşımak muhteşem duygu dedim Hiçlikten varoluşta dengeli döngü dedim Evreni kucaklayan en sıcak sargı dedim Ayağın taşa değse iç çeken kaygı dedim Annelik reçetesi enerjik övgü dedim Sözün bittiği yerde limitsiz sevgi dedim
El açarak şükrümle diyorum ki Rabbena Dileyen herkes bir gün inşallah olur ana İkbalinde analık düşsün en uygun ana
İki kapılı handa bağır kadar mesafe Anadan gücü alır ömrü eder izafe
Hayırları üstüne örten duası aktır Vesile sofrasında evlada ruhu paktır
Şu rüya âleminde bütün nefesler darda Sinedeki rahatlık ’ana’ denilen yârda
’Yavrum’ diye hitabı gönüllere müşerref Anaya evlat olmak fâniye büyük şeref
Eksikler ah eksikler, eksikler ne yamandır Eksiklik tamamlansa anasızlık figandır!
Yeniden dirilişte cennet düşerken dile Ayakları altından sürülürüz menzile
İnsanlık libasına yansıyor gün ışığı İcabet eşiğine bağdaş kurmuş aşığı
Kutsallık makamında cana sırdaş ve yoldaş Sevgiyle tüm inançlar kucağına koyar baş
Şefkatin duvarını sırtlanmış yürek ile En güzel roller onun sarıyor bilek ile
Bütün lezzetler tatsız, sonrasında ziyandır Elleri öpülmezse bayramlar hep yalandır
( Zor Reçete başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 11.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
