Azıcık Yorgunum...
Azıcık yorgunum anne...Kâh neşe açılıyor parsellerimden
Kâh hüzün konuveriyor gözbebeklerimin dibine
Kâh O geliyor aklıma
Yoruluyorum...
Yoruluyorum anne...
Dışardan bir takım düşünce sesleri geliyor
Ve ebediyete açılıyor denizler
Kıymıklarım batıyor anne
Acıyor acıyan yaralarım
Gözlerime dar sokakların zifiri bürünüveriyor
Ve soluk denen 5 harfle bitiyor...
B e l k i...
Issız bir gemi sonrasında atılan akıl molozlarından
Kalırsa düşüncelerim
Anne hatırlat
İlk defa içeceğim ilaç kokan çaydan
Ve beni öpen
Bir sen
Birde zahirsiz seccadem
Olacak...
Huzur denen ana karnında bitti
Ve son kez ilelebete büründü sesler
Seslerim meleklere karşı kayboldu
Annem ne olur al sesimi
Yoksa kim der sana "Anne" diye...
Annem ne olur al beni yukarılardan
Ve azıcık yorgunluğumla okşa beni saçlarımdan
Sevmeye yorgun kalmaya korkak
Bir avare kalırken ben...
Gel sen öp beni bana
Sen öp annem
Dudak payı kadar ölüm-ken ben...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )
(
Azıcık Yorgunum... başlıklı yazı
£FT€L¥@ tarafından
20.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
