Bugün yine aynı şarkıda çözülüyor dilim
Boyuyor aynı renge yüreğimi bir tuhaf hüzün
Bir ah çekiyorum ki
Emek verdiğim, rast gidiyor mu her işin?
Kayıp endişelerimin peşinde
Yokluyorum tekrar tekrar düş kırıklarımı
canlı vardır belkisinde
Bir ürperti sızlatırken parmak uçlarımı
Sevda dediğim,var mı aslı alıştığının bensizliğe ?
Gökyüzü yine mavi,yapraklar yeşil
Parklarda çocuklar,sokaklarda insanlar
Bakkallarda sabun kokusu
İçimde her yerden kovulmuşluk duygusu
Yalancı bir yabancı gibiyim
Can dediğin,tutsaklığım kinimden midir?
Vara yoğa öyle sıkılıyor ki canım
Yasındayım peşine takılıp giden yılların
Alaycı mı bakışlar yoksa acıyorlar mı bilmem?
Kime bir çift söz,bir kelam etsem
Ah ettiğim,hatırında mı arkanda bıraktıkların
Yarına hep umutlar filizlendirdim
Gülerek selam veriyorum eşe dosta
Ara sıra çıktıkça sokağa
Şimdi savaşım o hiç olmadık anlarla
Mazi bildiğim,gelme artık gelme aklıma
Ümit Seyhan