Sus ellerim boğazındayken sus
Gündüz düşlerimin kaçak yolcusu
İçimde bir çığlıksın gözlerimde pus
Çırılçıplak sevinçlerime yama muştusu
Mavi gökyüzünde lacivert bulut
Bir damla yağmur yüklenmiş bir damla yaş
Gözbebeklerimden kopartıp
Acelesi var yalnızlığımın çağırıyor bak
Avuntularıma tutunarak gitmem şart
Pervasızlıktan mı delinmiş heybem
Ne kadar zaman katlettim bilemem
Babamın gülüşünün kalmış yarısı
Sevgilinin sesinin kanatan yanı
Bir kuş konuyor bahçemde ki selviye
Bir kelebek takılı kalmış gülün dikenine
Yüreğim kapanda,bir çılgın endişe
Bir telaş ki alev alev değirmen,
Döndürüyorum çaresizliği bilinmez bir yöne
Harfler azaldıkça anlam büyüyor
Kuruluyorum sûkuta diz çöküp
Camdan sızan ışıkta ceviz bir rahle
Koydum okuyorum yüreğimi üstüne
Deryalara doğru kanım yürüyor
Aslına doğru renkler tek tek ölüyor
Siyahı sarıkken başımda kamerin
Üç kelam 'elim lam mim'
Kilitlerimi kıran kaçak yolcu
Biliyorum sen kimsin!
ÜMİT SEYHAN
Mayıs 2014,BERLİN