Yarım kalmış sol yanım
Dinmez aşk sancılarım
Acılarla dolu diğer yarım
Gizli gizli kanayan yaralarım
Kim bilir?
Uyur uyanık halde seni kaçıncı sayıklayışım
Seninle sensiz hayal kuruşlarım
Ağladıkça sensizliğe kaçıncı iç çekişim
Allah bilir kaçıncı deliliğim
Ellerimi cebime soktukça
Avuçlarıma dokunan biriktirdiğim kelimeleri kaçıncı sıkışım…
Gözyaşlarım takılı kalır hep değdiği
Üç noktalı acıyan cümlelerime
Ve kırılır kalemim şiirlerde tenine değdikçe
Can bulur ellerim arasında şakaklarımın acı acı atışı
Saçlarım gibi düşlerimin de ağarışı
Seni şaşırtan halimin kaçıncı bitkin kalışı…
Nereden bileceksin ey yar!
Keşke bilebilseydin
Öyle ya!
Acılarımı nasıl dindireceksin seni bu kadar çok özlerken
Çare olabilecek misin, dindirebilecek misin kanayan
yaralarımı?
Aklıma her geldiğinde
Dili lal olur öznesi eksik cümlelerimin,
Cebimde biriktirdiğim kelimeler ile
Sana yangınım, sana hasretim gelmez dile
Kelimelerimde ki harfler utanırlar seni anlatamadıkları için
Yok ki alfabede otuzuncu harf seni anlatayım.
Seni yazamayan kalemimin mürekkebine karışır gözyaşım…
Öyle ya!
Damarlarımda dolaşan kan gibisin
Kalemimde ki mürekkebe karışıp akabilir misin?
Sen kokan şiirlerimizi silebilir misin?
Yüreğime girdiğin günden beri
Çocuklaşırım, çocukça heyecanlı bir telaş başlar
Kaybetmek korkusu olmasa da ürperirim serçe misali
Dudaklarım tir tir titrerken asılı kalır parmaklarımda
Üşürüm ellerim yalnızlığımın ellerinden medet umar…
Öyle ya!
Giyinebilir misin beni çırılçıplak sana gelsem?
Ne kadar ısıtabilirsin sensiz üşüyen hayallerimi?
Rüyalarıma sen girince
Tutuklu kalır yüreğim ela gözlerinde
Rüyalarımda sen olmazsan düşlerimden de vazgeçerim
Korkmadan peşinden sürüklerim ayaklarımı
Al ömrümü senin olsun sana attığım her adımda…
Peki, söyler misin?
Seninle sensizliğin de yalnızlık olduğunu söylesem
Yüreğinde ki kilidi açıp, zincirleri çözebilir misin?
Ey sevgili!
Adına aşk şiirleri yazdım
“Aşk Sendin” “Senin Adı Aşk”tı dedim
Büyük bir aşkla seni sevdim, sana geldim
Aşkına hasret kalmış, sana susamışım
Özleminle nasıl da yanmışım
Haydi, aç kollarını sarılsana…
Öyle ya!
Nereden bileceksin ey yar!
Keşke bilebilseydin.
Seni ne kadar çok sevdiğimi ve özlediğimi
Keşke bilebilseydin.
Sahi?
Sen de beni sevdin değil mi?
//Ben seni öyle büyük sevdim ki ayaklarımı yerden kestin.
Sahi sen de beni sevdin değil mi?//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
19.05.2014
Şiirime ses olan değerli ağabeyim Mehmet Fikret ÜNALAN’a çok teşekkür ederim…
