Susarsın, Ağlarsın
Ey can…Figansın, bizarsınRuhuna yaslanmış bir nazsınGönlünü Rabbine sunan farksınSusarsın, ağlarsın Mısralar yazan hicransınNe kadar gülsen, sabra yönelsenİçini titreten geceye Bir bir itiraf etsenDüşlerinde hülyalara bezensenSolgun umutları Merak edip kederlensenTenini okşayan yağmurla Kendine gelsenDüşlesen, düşünsen Tahayyül edip beklesenGülen, göçen, gelen, hiç haber Gelmeyen için üzülsenGülmek sana Ne kadar yakışıyorsaAğlamakta o kadar Yakın duruyor nazarımdaHer neşe, sevinç kaçmak değildirKaçmak bizzat Halinden uzaklaşmaktırİçinde ne kadar ben varsa Dilediğin gibi yaşaBazen geç aynanın karşısına Göçüp gidenler hatırınaYaşamak, faniliğe kanmak değildirYaşamak, aklın, ilmin, İrfanın, izanın tekâmülüRuhun yüceliği, kalbin nazar gâh Hassasiyeti, haşyetidirNeşe ve muhabbet bu nazardan Tezahür eden güzelliktirZafiyet bizler içindir ve fakat Kemaliyet ihlâsla gidenlerindir…Mustafa Cilasun
(
Susarsın, Ağlarsın başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
17.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.