Online Üye
Online Ziyaretçi
Tam da ortasındayım
yolun
Azıcık uzak azıcık
yakın
Hatta dibinde o boş
kuyunun.
Sarnıcı düşlerim
İçinde boğulduğum o
devinim.
Yıkık mı bilmem,
Belki biraz kırık
Uçtu gitti düşlerim
Yürek olabildiğince
kavruk.
Ne sözüm ne niyazım
Ne ruhum ne de varlığım
Yadsıyan oncası
Diner mi
Hiç o bitmek bilmez
sancı…
Neşe bulaşır ara ara
Hüzün katsayım depreşti
şu sıra.
Sesim soluğum duyulmaz
oldu
Nicesi sevgime nifak
soktu
Bilmez miyim,
Hayat koca bir yanılgı;
En az benim kadar
üstelik,
Yansam da neye yarar…
Tükendi tükeneli
Dinmiyor yaşa eşlik
eden
Kadim dostumun
mürekkebi.
Yine de yeniden
İçimde biriktirdiğim ne
varsa
Tutuklu da olsa
düşlerim
Kalacak benliğim baki.