Şamdanı Söndüren Hoş/çakallar
izsiz bir şiir repliğinde.
Alır sözler ceketi omuzuna.
gürültüyle çıkar topraktan.
Anlamsızlaşır tüm harfler
izi kalır hoş/çakalların...
Eflatun bir güneş beklerken, vişne çürüğü bir mehtap ağlar glikozlu fotoğraflarda...Pişmanlıklar damgasını vursa da göklere, kış düşmüştür artık şehrinize...Savaş çığlıkları atan kızılderili’nin trampeti çalar durur göğsünüzde...Efelerin çıplak dizleri vurdukça titretir ya yeri ;Titrer durursunuz sevdadan kırılmış mevsimlerde dizlerinizin üstünde..Vazodageceleyen bir ilk bahar, sadece şiirlerde mi çıkar karşınıza... Hüzünler filizi budanır zamanın kadavrasında...Rendelenmiş sözcükler masallarda mı yaşar sadece?...Söyle öyleyse nasıl bir masalsın sen;Bir varmış, bir yokmuş Evvel zaman içinde..
(
Şamdanı Söndüren Hoş/çakallar başlıklı yazı
ferda'ca tarafından
23.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
