Online Üye
Online Ziyaretçi
Buğulu bir zamanın lanet saatlerinde
Yüreğimden süzülen ölüm yağmurları
Yaz gününde titreyen bir zemheri sabahı
Rüzgarın tutmuyor eli dizlerinin bağcığı
Gündüz gözüyleyken ben gecenin kör karası
Bir kalabalık içinde cihanın en tenhası
Çınlıyor kulağımda feryatların yankısı
Geceye eriyorum kaldırım evlatlığı
Toprak oldu diyorlar meleklere karıştı
Midem ciğerim kalbim birbirine dolaştı
Boğazımda bir düğüm soluğuma yapıştı
Her yanımı kestiler bir damla kan akıştı
Büyüdüm senelerce nefret ettim geceden
Saçından sürükleyip yoldum attım günümden
Ama yaslanamadığım o iki gül heceden
Geçmedim hiç yüzünden kokundan bil ki
An nem