Beynimde şimşekler çaktı seni görünce
Gözlerinin derinliğinde kaybolup gittim
Sanki denizde vurgun yemiş gibi
Yüreğim gibi her yanım tutulmuştu...
Karşılaştığımızı o günü düşünürüm hep,
Neden hayatımda, hayatında olduğumuzu?
Kim bilir kader ağları örmüş bir kere
Belki de ben öyle düşündüm.
Bakışların, sözlerin o kadar sıcaktı ki
İçimi kaplamıştı bir anda
Almıştın aklımı başımdan
Ellerin ellerime değdiğinde
Yüreğim titredi
Ne kadar güzel olduğunu düşünmüştüm
O nedenle en çok ellerini severim.
Bir masal mıydı yaşadıklarımız?
Gökkuşağı gibi rengârenk
Bir o kadar da imkânsız sevda mıydı bizimki?
Destan olmadık kimsenin diline yine de
Mutluluğa uğrayamadan geçtik.
Başımı ellerimin arasına alıp düşünürüm
Senden ne öğrendim?
Sayacak olsam, say say bitmez!
Neler öğrenmedim ki?
Ömrüme ömür katar bana verdiklerin…
Bak ömür geçiyor, yaşlanıyoruz
Kim, kimin hayatına nedensiz girer?
Vardır elbet bir nedeni
Seninle geçmiş günler, aylar seneler
Nasıl anlatılır bilmiyorum.
Tek kelime ile *beni çok değiştirdin!*
Gerçekten de ben hayatımda kendimden ödün vermedim!
Senden öğrendiklerimle mutlu oldum
Tecrübelerimi ekledim, bugünlere geldim.
Senden öncem olmadı, belki sonrası da olmayacak
Her şeye rağmen yaşadıklarımı seviyorum
Kim bilir belki artık sen yoksun
Ama…
Ben büyük sevdalara vurgunum hala.
Bir seher vakti yine ceylan gözlü kadın görürsem
Aşık olacağım ona biliyorum…
//Gün gelecek Ceylan Gözlerinde Kaybolacağım... Gözlerine
Bakarak Sevdamı Anlatacağım//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
10.03.2014