//Bazen gittiğini zannedersin ama aslında gitmemişsindir//
Senden ne kadar uzağa gitsem de
Hiçbir şey sensiz aynı değil, alışamadım sensizliğe
Bir başka mekân, bir başka zaman hiç fark etmiyor
Sarmaş dolaş olduğumuz her şeyimizi paylaştığımız evimiz hep
aklımda
Senden olabildiğince uzaktayım
Ama gel sen bana sor
Bir gün daha bitti bitecek sensiz…
Çekildim köşeme düşünüyorum ve soruyorum kendime
Neden?
Çok zor ama yinede yaşamam gerek sensizliği
Ama yüreğimde, aklımda
Baktığım gördüğüm her yerde sen
Ya o şarkımız yok mu?
Radyoda her çaldığımda, olur olmaz duyduğum her yerde
Gözyaşlarıma engel olamıyorum
Sen nereden bileceksin?
Ama gerçekler doğru elden ne gelir
Dünyaya gelmeyi biz istemedik
Ancak zamanlaması yanlış en baştan
Birbirimiz için yanlış zamanda doğru insan olamadık
Kim bilir belki de doğru yaşam değildi
Zaman tamamen yanlış
Hal bu ki ne çok sevdim seni
Her zaman çok seveceğim, unutmayacağım
Kim bilir içimde hep acı olarak kalacaksın…
Aslına bakarsan ikimizde biliyorduk bunları
O nedenle ikimizden birinin gitmesi gerekiyordu
Ben kendimi kurban ettim sana
Yüreğim ileriyi iyi görmüştü
Gidersem eğer sensiz yaşamayacağımı da biliyordum…
Alışmıştım ama senin iyiliğin için de gitmem gerekiyordu
Sahi sen unutur musun? Hiç sanmam
Gitmek çok zor
Seninle her şeyi sevdim
Sen bana hayat vermiştin
Sensizken bile yürekten sevmeyi öğrettin
Allahtan bir lütuf olarak seni sevdim…
Uzaklaştıkça senden ve nefes aldığımız aynı şehirden
Anlayacağın önünü iyi gören yüreğim
Bu sessiz gidişi de görmüştü önceden
Uzakta sensiz yaşamayacağımı da biliyordum oysa
Ama tam da alıştırmışken kendimi sana
Gitmek gerekiyordu bu şehirden…
Şimdi unutulmak acıtmadı dersem de inanma
Seninle birlikte her şeyi sevdim
Sensizken seni içimde yaşatmayı sevdim
Uzaklaştıkça yok olur dediğin sevda
Daha çok büyüdü içimde
Bitmedi…
Bitmiyor, büyüdükçe büyüyor
Şimdi seni daha çok seviyorum,
Özlemlerim arttıkça sevgim de büyüyor
Aramızda yollar, aramızda dağlar olsa da
Senin olmadığın her şehirde yine benimlesin
Meğer ben hiç gitmemişim
Yokluğunda bile hala sendeyim…
//Bazen gitmelerde çare olmuyor, ne kadar gidersen git, bir o
kadar da bıraktığın yerdesin…//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
Ankara, 28.06.2014
Şiirime sesi ile değer katan, Değerli Kardeşim Nurefşan’a çok
teşekkür ederim…
