Şimdi düşünüyorum da kafam karma
karışık
Gerçekten imkânsız mısın benim
için
Kafam soru işaretleri ile dolu
ben de cevap bulamıyorum
Benim misin? Değil misin?
Engelleri sen koyuyorsun sevgine
sahip çıkmıyorsun
Korkar oldum artık hayal kurmaya
umut etmeye
Sanki aşılmaz mesafeler var
arada…
Dudaklarından öpsem, dokunsam
tenine
Mutlaka bir eksik kalıyor
dokunamıyorum yüreğine
Seninle sensiz olmak kalbimi
yakıyor
Sensiz yaşamak korkutuyor çok
büyük acı veriyor
Sensizliğin ertesinde miyim seninle
yaşamak varken
Yaşananların izleri var içimde
Belki de yaşayamadıklarımın
burukluğu yüreğimde
İşte seni biraz mahcup biraz
korkak da olsa
Çaresizliğime anlattım…
Sevgime yalnızlığımı da ilave
edip
Biraz da sana olan kırgınlığımı
nasıl katık ettiğimi gözyaşlarıma
Ama biliyorum oradasın!
Her şeye rağmen varsın
hissediyorum
Yüreğimde yaşatıyorum
Çünkü
En çok ben sevdim…
Anla işte vazgeçilmiyor
Sahip çıkamadın sevgimize
Unutma ne olur, canımdan çok
sevildiğini bil
Adımı hiç söylemesen de
“Napıyon” demeni sevdiğim kadar
seni seviyorum…
Sen aşkımızın, kavuşmanın
imkânsız olduğunu söyledikçe
Ben inatla bir adım daha
geleceğim
Sana geldiğim gün sonum ölüm olsa
da
Yeniden doğacağım yaşama inat
Tekrar seni sevmek için.
Sen korkma!
Bu iki kişilik masalın sonunda
ölen olacaksa ben öleceğim
Ölüm en çok bana yakışır
Çünkü
En çok ben sevdim…
Mustafa KARAAHMETOĞLU
22.05.2014
Eşsiz yorumu ile şiirime can
katan sevgili Ufuk ÇINAR kardeşime teşekkür ederim…
