Canım çok yanıyor ey ceylan gözlüm
Yüreğimde bir sızı var
Sebebini biliyorum aslında
Belki sensizlik
Belki de büyüdükçe büyüyen özlemler
Kim bilir belki de çok istememize rağmen veremediğim
Mutluluklar
Canımı çok yakacak anlasana…
Aynı şehirde nefes alsak da
Yakın olup ulaşamamak belki…
Gözlerim yağmur bulutları ile dolu
Gözyaşı olup akamamak
Ağlayamamak canımı yakıyor.
Sensizlik yiyip bitirse de beni alışmıştım
Ama şimdilerde özlemlerin
Canımı çok yakacak anlasana…
Olduğum yerde duramıyorum
İçimde fırtınalar kopuyor
Savrulup dururum hazan yaprakları gibi
Bir oraya bir buraya…
Yönelirim sana doğru
Yüreğim yanıyor ceylan gözlüm
İçimde bir sızı var çözemediğim…
Öyle bir istek ki adını koyamadığım…
Gitmek istedim bu şehirden
Belki yakın olacaktım sana
Uzakları yakın yapacaktım
Çıktım kabımdan
Gidemedim…
Gidemedim nedense anlasana
Canım çok yanıyor…
Aniden bozan hava gibi ruh halim de değişti
Gözyaşlarım içime aktı
Adeta sessizce bir yağmur başladı
“Ceylan Gözlüm” diye fısıldadı
Yanaklarımdan süzülerek inerken
Sevdandan bölük pörçük olmuş yüreğime…
Islandım…
Çok yorgunum…
Öyle bir çekilmez acı var ki içimde
Nereye baksam seni gördüm
Sanki bir çocuk tebessümüyle bakıyordun
Karabulutların içinden yeniden doğan güneşte…
Sen yüreğimin tek sahibisin
Anlasana hasretin
Canımı çok yakıyor…
Sen gidersen yıkılır bu şehir demiştim
Canımı çok yakıyor
Yaşayamam sensiz…
Göremesem de,
Aynı şehirde seninle aynı havayı solumak
Mutlu ederdi
Şimdi sensiz nefes alamıyorum…
Baktığım gördüğüm her yerde sen varsın
Adım atamam
Gökyüzü hep maviydi umut doluydu
Hayal kırıklıklarım kapatmış güneşin önünü
Bahardan bihaber, yüreğime zemheri ayazı vurmuş
Yüreğimdeki aşk merdiveni solmuş sensiz…
İçim yanar derin bir ah çekerim
Resimlerine her baktığımda
Korkarım bir gün onlarda sararıp solacaklar
Beni yalnız bırakacaklar.
Düşündükçe,
Boğazımda düğümlenir hıçkırıklar.
Haykırmak isterim avazım çıktığınca,
Dilim lal olmuş,
Yüreğime gem vurmuş duygularım
Ve gülüşlerini anımsarım sadece
Hayallerimde kalan…
Unutmak mümkün mü seni ceylan gözlüm
İşte bundandır.
Unutmak istediklerimiz
Asla unutamayacaklarımızdır.
İşte bundandır
Yüreğimizi en çok onlar yakar.
En çok “o” acıtır
İşte o nedenle
Canım çok yanıyor…
Mustafa KARAAHMETOĞLU
22.07.2014
