Online Üye
Online Ziyaretçi
Görmedim hiç beyazı
Ne yeşil ne kırmızı
Bildiğim kara sızı
Yaşamak bu mu annem?
Oturmadım sofraya
Kurulmadım sofaya
Mekanım kara kaya
Yaşamak bu mu annem?
Gökten güneş düşüyor
Sanki yeri eşiyor
Bak içim de üşüyor
Yaşamak bu mu annem?
Ölüme doya doya
Bombalar duya duya
Doyduk biz aşa suya
Yaşamak bu mu annem?
Anne yeşil toprak mı?
Yoksa kırmızı kan mı?
Bizi vuran insan mı?
Yaşamak bu mu annem?
Sen üzülme
bebeğim,seniçok seviyorum
Rahat uyu bir
tanem,ardından geliyorum
Seni ben
meleklere,emanet ediyorum
Bu nasıl bir adalet
,hesabını sor Tanrım!!!
Şafaknur YALÇIN
(Bu şiir Filistinli
çocuklara ithafımdır ve bir çocuk ile anne dilinden yazılmıştır)