Yıllardan Sonra
Yaşadım, evet yaşadım.
Yaşadıkça yaşlandım.
Tam unutacaktım, adını anmayacaktım.
Yine sana yakalandım.
Ya sen kör olsaydın dedim.
Geçip gitseydim yanından ağır ağır.
Ya da ben sağır. Sen istediğin kadar bağır.
Bir merhaba yüreğimdeki buzulları eritti.
O merhaba keşke ölseydim dedirtti.
Yaşlanmışsın diyordun.
Evet yaşadıkça yaşlandım.
Keşke o anı yaşamasaydım.
Sormasın diyordum, sormasın! Allah’ım koru!
Ve o beklenen soru:
“Görüşmeyeli nasılsın? “
Diyemedim sana diyemedim,
Kör bir ressam gibiyim.
Yanlızca "iyiyim" diyebildim
“Ya çoluk çocuk hanım nasıl?”
Hepsi çok iyiler mutlular dedim.
Oysa ki ben yıllardır,
Bir ümitle evliydim.
İki çocuğum oldu ondan.
Biri kız, biri oğlan.
Kızın adını “Aşk” koydum,
Oğlanın sa “Yalan”
Aşk “Izdırp” la evlendi.
Torunumun adı “Sabır.”
“Yalan” ise terk etmedi beni yıllardır.
Adem Çoban
(
Yıllardan Sonra başlıklı yazı
Adem Çoban tarafından
4.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
