Savaşın Cocukları
SAVAŞIN ÇOCUKLARI
Savaş ülkesinde aşk acılara gebedir
Ölüm her an pusuda, her nefes bir hibedir
Sirenler eşliğinde gelseler de dünyaya
Çocuk her yerde çocuk, bebe yine bebedir...
Çocuklar umar iken şefkatli kucakları
Ecel ile yarışır çelimsiz bacakları
Neden gözleri yaşlı emzirir anneleri
Oysa şeker de sever savaşın çocukları...
Korkmadan yürümeyi ister okul yolunda
Cıvıltılı seslerle arkadaşın kolunda
A-açlık B- bomba der savaşın alfabesi
O minicik kalpleri pır pır eder solunda....
Bazı özel sorular sormaz kimse onlara
Büyüyünce ne olmak(!) girer gri tonlara
Ve hatta filizlenmez büyüme hayalleri
Masalları nokta kor beklenmedik sonlara...
Zor elbet çocuk olmak, anne isen gönül yor,
Kar yağıyor olsa da yürekler bir avuç kor
Dualar korumazsa gelmeyen babaları
Cevabın veremezsin ki bu soru hepsinden zor!...
Bulem hatun, 7/8/2014, Antalya...
(
Savaşın Cocukları başlıklı yazı
Bulem hatun tarafından
7.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
