Burnumun ucunda sallandı
sümüksü soluğum
Sığırcıklar dağıttı
eskiyen suretimi titriyorum.
Hayallerim vardı
tellere takılan uçurtmalarda.
Kağıttan gemiler yüzdürdüm
akıp giden zamanda.
Sallandım gizli gizli
gece sefaları arasında
Çivit mavisi boyalı
evimizin avlusunda...
Nasır tutmuş sevgilerin ayak izleri
hayal meyal belirginleşti
çocukluğumun ak pak uyanışlarında...
Çiçekten taçlar doladım
kasnağına geçmişin.
Yorgunluğum yeşillendi
gökyüzüne sarmaladığım düşlerde...
Yüreğim raks etti
dün ile bugün arasında.
Kuşların kanatları taşımadı
aklımdan geçenleri.
Bunalmış yüreğimin
rüzgarı esti küçücük kafamda
Anladım ki;
Silinecek yeri kalmadı artık
buruşuk mendilimin...
Veee...
Küfrün öfkesini de takarak boynuma,
Allayıp pullayıp gönderdim
en müsait buluta...
Parmak izi olmayan bir çocuktu şiir
düş'ün masal torbasında...
Ferda Özsoy
