İnsanlar Olmuş Zehirli Yılan...
Zamansız yağan yağmurların ardında
Yalancı hayallerin aldanışları gizliydi...
Sanırım bir yanımızda;
Hayatın çocuksu küskünlükleri vardı
Oyunda kaybettiğimiz mavi misketler
Ya da bir bilinmezliğe uzanan yollarımız vardı
Hiç büyümeyen o çocuk yanımız da....
Annemden bilirim
Hayatın bazı acılarını;
O ağlardı ben ağlardım
Ki, daha doğarken ağlatmıştı
Hayat denilen şey...
Farkında değildik o yaşlarda
Paslı bir kafese mahkum olmuştu umutlar
Çaresiz diz çökmüştük...
Cam kırıkları gibi
Dağınık bir yaşam
Ve bu yaşamın ezilmiş insanları vardı
Güçlünün ayakta kaldığı
Zayıfın debelendiği
Bir adaletsizlik hüküm sürmüştü
Ben gözümü açtım açalı...
Sırtımda dertten kaleler vardı
Kilidi bozuktu hem de
Kimse yardım edemezdi,
Edemezdi çünkü;
İnsanlar olmuş zehirli yılan
Korkuyorum yaklaşmaya...
N@ZLI HÜZÜN
(
İnsanlar Olmuş Zehirli Yılan... başlıklı yazı
N@zlı Hüzün tarafından
1.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
