Dünyadan giderken, baktım yüzüne

Yeterki sen sağ ol,  benden yoksundun

Acıyla sızlanan, bitmiş sözüne

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Ağzımdan düşmezdi, sana hayrandım

Kapında köleydim, nasıl dayandım

Ufkunu kaplayan, ayrı dünyandın

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Sen gidince hasret, oldu bu gece

Pişmanlık duygusu, ruhumda hece

Etrafım karaldı, tükenmiş güce

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Nasıl bir sevdaymış, bitmez hevesim

Sana olan aşkım, sonsuz nefesim

Yaradan uğruna, mezar kafesim

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Bembeyaz karlı dağ, aklanmış o gün

Sevdiğim güzele, yakışmış kefin

Ağlatır her gece, tükenmez o kin

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Bahattin’im zaman, yürekte yoldur

Yaşatan sevdalar, ayrı bir koldur

Mutluluk uzunca, ömürde daldır

Sessizce mahkumdun, öyle mahsundun

Bahattin Tonbul

5.3.2013