dışarda yağmur var,
benim içimde fırtınalar.
fark etmez günlük güneşlik olsaydı da hava,
benim yüreğimde hep kara bulutlar.
güneşli günlerimde olmuştu benim,
baharı müjdeleyen kırlangıçlar
kanat çırpmıştı,
rüzgarlarda dalgalanan saçlarımın arasında.
baharım hazana döndüğünde
ve son yaprak düştüğünde dalından
işte o günden beri içimde fırtınalar,
yüreğimde hep kara bulutlar.
hatırlıyorum da sen gülmüştün
bahar gelmişti gönlümün bahçelerine
ağustos böceklerine inat yaz gecelerinde,
aşk şarkıları söylemiştik
Kuytu köşelerde.
ve o gün, o kara gün
son göçmen kuşun kanadına tutunup
avuçlarımdan kayıp gittiğin
o lanet günden beri
içimde fırtınalar,
yüreğimde kara kara bulutlar.
S.Ş