Keçi
KEÇİ
Bu bahtımın kaderle olmadı hiç arası....
Gözlerim kapansada ruhum uykuya yatmaz.
Hicranımın yükünden ağırmış dil yarası
Lügatını parçalar, başkasını aratmaz!
Dermansız dizlerimde gün uyur gece meler
Biraz efkar bırakır biraz hüzün limeler
Düşlerime gelerek kan doğrar kelimeler
Saadet oyununda mutluluğa zar atmaz.
Aşkı kutsal belleyip döksem de alın teri
Uzuvlarım cüzzamlı, duygularım difteri
Son sayfayı bitirmiş yine hesap defteri
Hicranım kirli çıkı bir kerecik kâr atmaz.
Hani aklıma düşse.... Anıversem adını
Kurumuş dudağımdan silsem onun tadını
Aldanışım hoş görür ayrılığın yâdını,
Giyinir, kirlense de çıkarır, yıkar atmaz.
Akrebin yelkovanı sokup kaçtığı anda
Senelerdir çilemle su dövmüşüm havanda
Koyun çitten atlasa keçilerim tavanda...
Hüzünlü gecelere neden uyku tur atmaz?
ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ..
2006/ KAYIP DÜŞLER...
KEÇİLERİN TAVANDA ASILI KALDIĞI AN....
(
Keçi başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
9.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
