Hey insanlık nereye kilitlenmiş gidersin?
Dünya malına arzu gönülleri karartır.
Paraya pula göre elitlenmiş gidersin,
Bugün dünü, yarınsa bu günleri aratır.
Sermaye büyük patron, emeği esir almış
Özgürlük birkaç dilim ekmek uğruna heder
Silah, çocuk elinden ekmeği esir almış
Bu düzen böyle gelmiş, böyle ne kadar gider
Seçmek özgürlük için en büyük silah iken
Bir paket makarnaya becayiş olup geçer
Önemsenmiyor belli popoya batan diken
Karnını doyurunca acıya gülüp geçer
Pasta eşit dağılmaz, hak hukuk hak getire
Kiminde aşlar çöpe, kiminde aç boğazlar
Doğa düzeni kaydı, girmiyor bir satıra
İnsan hayvandan vahşi, birbirini boğazlar
Gördüm halkın başına akbabalar üşüşmüş
Uyuyan insanlığı uyumaya çağırır
Sanmayın ki Coşari umutsuzluğa düşmüş
Umutsuzluk insana yeni umut doğurur
İbrahim COŞAR