Yok Oluş
YOK OLUŞ
Yâr sen benden gidince yer söküldü yerinden
Yelkovan pusu kurmuş zamandan an düşüyor.
Kalbimse parça parça, hançer girdi derinden
Vuslatla seni ansam dilden aman düşüyor.
Ay usulca gecenin saçlarını tarardı
Şafaksız sabahlara gün doğmadan karardı
Bir hazan hikayesi; yapraklarda sarardı
Rüzgar darbeleriyle ne de yaman düşüyor...
Anlatsam anlatamam, anlatırsam kınarlar
Gidişinin ardından kurudu tüm pınarlar
Yok oldu bütün kuşlar, o asırlık çınarlar
Yolu izi kaybettim cana derman düşüyor!
Sebebi yok oluşum; har kapıma dayandı
Yandı bütün kainat ne var ne yoksa yandı
Mutluluk düşlerinden gözlerim de uyandı
Savurdu tüm külleri köze ferman düşüyor.
Şimdi sana desem ki; ''Gözyaşlarıma dokun''
''Sebebsiz ayrılığa söyle hangimiz yakın? ''
Aldırma bu halime! Eski tavrını takın!
Bu günde canevinden bana volkan düşüyor
Dört duvarın ardı yok siyahlar içindeyim
Sefan olsun sevgilim, günahlar içindeyim
Pişmanlığım faydasız eyvahlar içindeyim
Kalemim hıçkırırken sayfaya kan düşüyor.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
KAYIP DÜŞLER../ 2004
(
Yok Oluş başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
30.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
