Kanadı kırık bendim; diyemedim "bana
ne!"
Târûmâr gönül bendim; üzdüler beni Anne!
***
.
"Yarın bayram!" dediler; kanadı
yine yaram
Daha gün ağarmadan güneşimi çaldılar
Yine dilimde ah’ım, yine mutluluk haram
Bak, yine can evime kordan ateş saldılar
"Yarın bayram! " dediler; kanadı yine yaram.
Yüreğim feryâd figan; durmuyor kanı Anne.
Her an ömrüme ziyân! Tesellin hani Anne?
Usandım talihimin somurtan suretinden
Taşınması zor yükü omuzuma kim vurdu?
Kim kurtaracak beni hüznün esaretinden?
Akrep ile yelkovan neden hicrânda durdu?
Usandım talihimin somurtan suretinden...
Güneşli güzel günler, can yakan anı Anne
Bitmiyor hiç sürgünler; tesellin hani Anne?
Neden bıraktı elin elimi avucundan?
Neden ayırdın beni dizlerinin dibinden?
Uyan artık ne olur sessizlik orucundan
Işık tut umuduma gizemli gaibinden
Neden bıraktı elin elimi avucundan?
Sarsılmazdım bu kadar, olmasa âni Anne
Dünya artık bana dar? Tesellin hani Anne?
Kaynağını kaybetmiş bir şelâle gibiyim
Gecelerim zifirî, gönül toprağım kurak
Surları delik deşik yıkık kale gibiyim
Şeytan diyor ki! "Yeter! ", "Hayata küs ve bırak! "
inancım olsa bile isyâna mâni Anne
Sitem geliyor dile; tesellin hani Anne?
Boyun bükmek nafile, insafı kıt hazanın
Kader kara yazmışsa, yaprak döner gazele
Ölümden ötesine aklı ermez izanın
Bayramlar annesizse dayanmak
zor mesele.
Boyun bükmek nâfile, insafı kıt hazanın.
Ayaz kokuyor yazım; yok güzel yanı Anne
Kırıldı gönül sazım; tesellin hani Anne?
Kalbime köz düşünce düşman oldu us bana
O yüzden böyle bitkin, bîçareyim, üzgünüm
Sensiz geçen her günün gecesi kâbus bana
Al beni de yanına, bitsin artık sürgünüm.
Kalbime köz düşünce düşman oldu us bana...
Gamla kavgam şeditti; yorgun bu fânî Anne.
Tükendim, gücüm bitti...Tesellin hani Anne?
Bir zamanlar hüzünü umudumla boğardım
Hayallerimin boyu ufukları aşardı.
Karanlık gecelerde yıldız olur doğardım
Renkliydi rüyâlarım; yatağımdan taşardı.
Bir zamanlar hüzünü umudumla boğardım...
Düşlerimi kim çaldı canımın canı Anne(m)
Elim koynumda kaldı; tesellin hani Anne(m) ?
Mecit AKTÜRK