kıyafetlerim markasız olunca giymezdim
kredi kartlarını hiç elimden düşürmezdim
yokluk nedir anlamazdım bilmezdim
kaç çift ayakkabım vardı
inanın saymakla bitiremezdim
her sene yeni eşyaları almayı
sanki kendime adet edinmiştim
bu hale geleceğimi
hiç aklıma getirip düşünmemiştim
birdenbire kartlar olunca hacizlik
eşyaları bir bir ellerimizle teslim ettik
kıyafetlerimle bit pazarında veda ettik
anladımki
biz kendi kendimizi bile bile bitirip tükettik
yalnız kendimizi düşünüp
çocukların hayatını da mahvetmiştik
üzüntüyle gelen hastalıklar sıraya dizildi
dost akrabayla zor günlerde irtibatlar kesildi
bir ekmeğe muhtaç olunur günlere gelindi
yalnız biz değil
en çok çocuklar bu zor günlerde ezildi
kerkes hatasını geçte olsa anlayıp kendine geldi
kredi kartına bir daha tövbe denildi
zor olsada güzel günler tekrar geri geldi
şimdi herşeyin kıymeti bir başka güzeldi
eşyalar ayakkabılar gözümde değerini kaybetti
en değerli şey aileyle mutlulukmuş
kartlar geç olsada bize bunu öğretti
