Online Üye
Online Ziyaretçi
YARE DOĞRU
Gökyüzünden cemre düştü sessizce sindi toprağa
Birikti - yığıldı dertler, al uzandı yâre doğru
Seviyorum diyen sözle yeşiller bindi yaprağa
Efkardan sağıldı dertler dal uzandı yâre doğru.
Düşünceler ardı sıra geçen güne üzülürken
Mutluluklar inci gibi bir bir ipe dizilirken
Seçip sevda peteğinden aşkın yadı süzülürken
Kıvrandı - eğildi dertler bal uzandı yâre doğru.
Binbir melek sırtlanarak aldı götürdü maziyi
Üstüne bir sünger çekti suya yazarak yazıyı
Sonsuz bir sevinç kapladı bedendeki her azayı
Evrenden dağıldı dertler fal uzandı yâre doğru.
Sustu efkarın lisanı şaha erince meziyet
Gelip beni bulsun dedi sevgiye açılan niyet
Günahlar vefalı çıktı ödenince onca diyet
Kalıcı değildi dertler el uzandı yâre doğru.
Gözlerinde aşk ışığı ''Ya sev sultan eyle'' dedi
''Yada öldür bu sineyi ne istersen söyle'' dedi
Saadetle gülmeliydi, ''Aşkın tadı'' böyle dedi
Ok vurdu çoğuldu dertler dil uzandı yâre doğru.
Kalplere işlendi umut bir gün gülşene girildi
Beyazından pembesinden gonca olanlar derildi
Sonsuzluk denilen ufka sevdanın yayı gerildi
Evlattı oğuldu dertler gül uzandı yâre doğru.
Düşünmedi tamam dedi, gülümsedi gül deyince
Benimlesin aza tamah, ekmeğimi böl deyince
Artık yoktu geri dönüş sevdan için öl deyince
Nefsiyle boğuldu dertler yol uzandı yâre doğru.
ELİF KESKİN KARABULUT...ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
SEN BENSİZ OLAMAZSIN...2006