Gecenin balkonuna yaslanmış kadın
Hicranlı bir düşünüş damlası yüzünde
Fiyakalı yalnızlıklar biçiyor uzakta adam
Zaman aşırı sevdalar kitaplığında aşk
Gece üşüyor ikisinin de parmaklarında
Kaybına üzülüyor hoyratça akan günler
Eski masal yaprakları çevriliyor anılarla
Yağmur damlıyor yürekten akan kana
Kürekler çekiyor her ikisi de ayrılığa
Ağulu sözler girdabında boğuluyor aşk
Henüz sönmemiş yangının külü dilde
Öfkenin karşılığı yok boş kitaplarda
Dışarıda şölenler kurulmuş mutluluğa
Koşar adım gidiyorlar karanlıklara
Saramadım yaralarımı ah! gönlümde köz
Kim vurdu sırtımdan daha bitmeden söz
Yüreğimde kelepçeler var, gel yârim çöz
Mutluluk uzak ada, gerçeği görmüyor göz
Bir aşkı daha gömdüm toprağa yanıyor öz
Selahattin YETGİN