BİR GÜL YANGINIDIR ŞİİRİN SESİ
Güneş çekip perdesini Dünya'ya
Devredince nöbeti Ay'a
Bir yıldız yağmuru başlar gecede.
Uçurur Zümrüt-ü Anka Kuşunu
Zamanı sonsuzluğa bağlayan .
O efsunlu bilmecede .
Her gece bir giyotin sallanır baş ucumda
İsyanlarda kefen giyer yüreğim.
Uyuyan bir volkanın bacasından sıçrayan
O minik kıvılcımda tutuşur imgelerim
İyi kiler firarda,diz boyu keşkelerim .
Kafesini kıran muhabbet kuşu
Bir zakkumun dallarında şakırken
Gözlerim uzak bir hayali okşar .
Asumanı saran ay ışığında .
Özlem dokur ellerim fesleğen yaprağında.
Sürer ıtır kokusunu cömertçe
göğsümün sol cebinde bir bilinmeze.
İhtilal arifesindedir yüreğim.
Hayal penceresinden sızan umut ışığı
Damıtıp kuşkulu düşünceleri
Aydınlatır gönlümün dehlizlerini .
Aklım yüreğimin elinde rehin.
Yorgun patikalarda arar
Aşkın ayak izlerini .
Başlar içimdeki aşk senfonisi
Tam da bu demde,
Yaşanası bir öykünün ön sözünü yazarken,
Kağıtla kalemin payına düşen
Bir gül yangınıdır şiirin sesi .
MELAHAT ÇETİNKAYA