Online Üye
Online Ziyaretçi
Hep bekleyiş
Adını koyamadığım
Heyecanlarımdan sabır,sabırlarımdan mum
Bir yatırın ayak ucunda
İçimde ki aşkla tutuşturduğum
Bulutumsu bir bakış
Özlemlere su kattığım
Derdini yüklenip göçerken kuşlar katar katar
Gülümsemeler zora ki
Sevmeler alışkanlıktır
İtiraz etme,sus
Bastığın bakir toprak değil
Yenilikçilerin
Mükerrer izleridir
Sahne biter
Kostüm değişir
Alkışlarım acıyana kadar avuçlarım
Çoğaldım,çağladım taştım sanırım
Oysa aynı oyundur
Her perdede uydurduğum
Misaller menfidir
Sağlam taş duvarları vardır iyimserliğimin
Aşk gibi iki yüzlü, aşk gibi pervasız
Uyanır akreplerim derin uykudan
Sakın bir daha kimse
Sol yanımı silkelemesin
ÜMIT SEYHAN