Temaşa
Şu dünya bir temaşa.
Say ki sen de sahnede.
Ömrün fasılaları bir bir akarken canda.
Hayat dediğin ne ki yaşamaya amade...
Akıl ermez dünyaya.
Bazen ata binersin bazen kalırsın yaya.
Güneşle umutlanıp,
Mihnet ile bakarsın hilal olunca aya.
Allah’ın verdiği can.
Gün gelir aciz kalır.
Akıl şaşar bu işe,
Derk etmesi zorlaşır.
Bilmezsin, eğri düzü.
Bin arzunun içinde, unutuverip özü.
Hırs bürürse kalbini,
Kalmaz doğrunun izi...
İki yol ayrımında.
Bir vicdan, bir de cüzdan.
Dünya malı dünya da,
Dese de azar insan...
Kapılınca o sele
Bir harala gürele.
Yıllar var gelip geçti.
Yaşadın mı bak hele?
Dev sanırsın kendini,
Sinek kadar gücünle.
Yüreğini bir dinle zeval olmaz elçiye.
Uymak gerekmiyor mu, teraziye ölçüye...
Tez gelip geçer günler.
Perde bir, iki derken.
Nice neşe içinden gün ki düşersin derde.
Son sahneyi oynarsın bir bakarsın son perde...
Ey ömür!
Hangi sahne böyle yığın içinde?
Dertlere sırdaş olur.
Fikre yoldaş olur...
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
(
Temaşa başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
24.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
