kırlarda yeşeren nazlı gül idim 
dolular vurdu  çürüdü dalım yaprağım
üstüm başim peşmûrde dilenci

yapraklarım karışti toprağa güllerim yele
Gönlüm gâm hüzün şimdi 
âşinayım doğan güneşe aya 
âhûzârım var bülbüle ,çile çile



tılsımlı gözlerin dokunduğundan beri gözlerime
hasretin denizler kadar vurgun bu bedenimde 
baktığım aynalarda gözlerin geçer yüreğime
üstüm başım yazdan kalmış deniz tuzu her yanım
sahildeki  bu pejmuri âvâre yalnız ben/miyim?



keder akar uykusuz bakışlarımdan
karanlık gecemde  yalnız yıldızlar vardı 
bu soğuklar onlarıda küstürdü 
özlemim sevdam dağdaki  fırtınada kar boran tipi şimdi
sana hasret  küllenmiş közler dökülür  yüreğimden bir bir 




yildızlar kâh yanar kâh söner 
incin saklıdır kuytularda
ay sönük deniz köpük kusmuş kara geceme 
falcının yalan öykülerinden ümit kırıkları topladım 
içimin göz göz çukurlarında şimdi 
gecenin ayazı ürpertir yüreğimi 
 nemli gözlerimi ölüm titretirken çoktan vurgun yemiş  
buzdan bedenimi benim..









nurcihan 
( Pejmurde Avare başlıklı yazı **nur** tarafından 1.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu