kırlarda yeşeren nazlı gül idim
dolular vurdu çürüdü dalım yaprağım
üstüm başim peşmûrde dilenci
yapraklarım karışti toprağa güllerim yele
Gönlüm gâm hüzün şimdi
âşinayım doğan güneşe aya
âhûzârım var bülbüle ,çile çile
tılsımlı gözlerin dokunduğundan beri gözlerime
hasretin denizler kadar vurgun bu bedenimde
baktığım aynalarda gözlerin geçer yüreğime
üstüm başım yazdan kalmış deniz tuzu her yanım
sahildeki bu pejmuri âvâre yalnız ben/miyim?
keder akar uykusuz bakışlarımdan
karanlık gecemde yalnız yıldızlar vardı
bu soğuklar onlarıda küstürdü
özlemim sevdam dağdaki fırtınada kar boran tipi şimdi
sana hasret küllenmiş közler dökülür yüreğimden bir bir
yildızlar kâh yanar kâh söner
incin saklıdır kuytularda
ay sönük deniz köpük kusmuş kara geceme
falcının yalan öykülerinden ümit kırıkları topladım
içimin göz göz çukurlarında şimdi
gecenin ayazı ürpertir yüreğimi
nemli gözlerimi ölüm titretirken çoktan vurgun yemiş
buzdan bedenimi benim..
nurcihan
(
Pejmurde Avare başlıklı yazı
**nur** tarafından
1.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.