Ne varsa haiz olduğun
Sanır mısın ki bu
dünyanın maliki sensin
Pür-nakıl dökülürken
onca izafi yanılgı
Nedir sence sonsuzluğun
sırrı.
Hicap edilesi bir
kimlik
Bunca yıkıntı neye
namzet
Onca yalan onca kelam
İstediğin kadar sen inkar
et.
Yüzünden düşen bin
parça ey vefasız
Yeknesak o cümleler
sarf ettiğin
Sanır mısın ki
insanlığa delalet.
Kula kulluk yapmaksa
tek çare
Varsın yakın olayım
ecele.
Susmak ise düşen payıma
Mimlerim kelimeleri
Ardına kadar kaparım
sığındığım mabedi.
Varla yok arası bir düş
imiş gördüğüm
Sayısız tutum hicap
ettiğim.
Ne kafirim ne yoksun
Bir o kadar kırgınım ve
meftun.
Başa döndüm bir kez
daha
Hala o küçük çocuk
Saf olsa da çoğunun
nazarında.
Sevmek ve korumak asli
vazifem
Saygım sonsuz oldu
hürmeten.
Yana yakıla dönendim
etrafımda
Feyiz aldığım ne varsa
saklı bağrımda.
Kimler neye hasret
Sayısız insan
olabildiğince namert
Ne mal mülktür
zenginliğe açılan kapı
Ne süsün ne sözün
vardır bir sınırı.
Adı insan adı devran
Her kim ise başını Hak
yoluna koyan
Sığınağın olmalı kalbin
Sadece sabır et tükense
de mecalin.