Online Üye
Online Ziyaretçi
Balıkesir’in Balyası
Sevenlerin hayranıymış
Maden kömür madalyası
Gönüllerin seyranıymış
Zaman boldu neşeliydi
Ormanları meşeliydi
Güngörmezi döşeliydi
Seven yarim Balyalıymış
Yar başına peruk takmış
Ben baktıkça o gülüyor
Saçları da hepten akmış
Oynadıkça can geliyor
Hayat dolu neşeliydi
Gülüp oynar işveliydi
Dünya onun köşeliydi
Benim yarim Balya’lıymış
Hem gülüyor hem seviyor
Ona bakan can veriyor
Gönül gözü kapanırken
Ben baktıkça o ölüyor
Hayat dolu neşeliydi
Gülüp oynar işveliydi
Dünya onun köşeliydi
Benim yarim Balya’lıymış
Onu okur iken gördüm
Bedenine aşkı ördüm
Kimlerdensin diye sordum
Acı katıp söylemiyor
Hem neşeli hem de zevkli
Benim sevdam ona ekli
Yaraları haktan çekli
Benim yarim Akbaş’lıymış
Yel estikçe gül açıyor
Ben baktıkça o kaçıyor
Nefesiyle aşk saçıyor
Kokusuyla o geliyor
Hem neşeli hem de zevkli
Benim sevdam ona ekli
Yaraları haktan çekli
Benim yarim Akbaş’lıymış
Köy ortasında pınarı
Meydandaki o çınarı
Yaprak yeşil gövde sarı
Yel vurdukça o geliyor
Hayat dolu neşeliydi
Gülüp oynar işveliydi
Dünya onun köşeliydi
Benim yarim Balya’lıymış
Derelerden su akardı
Evcilerden o bakardı
Sayalardan kim çıkardı
Gün görmezden yar geliyor
Hayat dolu neşeliydi
Gülüp oynar işveliydi
Dünya onun köşeliydi
Benim yarim Balya’lıymış
Bahattin Tonbul
5.2.201