Kör Kuyular
Yalnız uyandım bu sabah,
Sensiz geçecek olan ilk günün son sabahına,
Şarap tadında geçen dün geceden sonra,
Hem tadımda kaçmak üzere.
Kaç zaman oldu ben uyurken
Ve sen giderken ruhumdan...
Yastığımda yüzün kalmış, sanki yanıbaşımdaymışsın...
Tenini okşuyorum ve kokluyorum, boynuma dolanan ruhunla.
Parçalanmışım...
Senden kalma hatıraları örtmüşsün üşüyen bedenime,
Artık sen yoksun.
Güneş kiminle doğacak tekrar,
Ve ben hangi ay ışığında sana ruhumu dinleteceğim..
Yok musun?
Kimsesiz miyim?
Yüreğim gözyaşları akıtıyor derin uykulara dalarken.
Geçmişimden kalan bir anı gözyaşı olmuşum,
Ve durmadan düşüyorum ellerine.
Olmayan sonumun ilk basamağındayım.
Hayata dair avuçlarıma düşen bir kartanesisin,
Hİç erimeden, hiç yok olmadan duran...
Bedenim ısınıyor, damarlarımda yüzüyorsun sanki...
Gözlerim seni ararken dillenmişim tüm sözlüklerde..
Ve şimdi bir kum tanesi büyüklüğünde,
Bir damla su, bir avuç gözyaşı bahçesiyim...
Sana elveda bile demeden gitmek...
Ve ne gariptir ki sen bilemeden.
Neden...
Sandım ama heyecan dolu bir hayat olduğunu,
Anladım elveda derken hayatın bir kadeh şarap olduğunu...
Sustum, yalnızdım, savaşıyordum, bocalıyordum...
Kazanıyordum ki,
Bir de baktım aslında yok olmuşum...
Kendimle savaşırken seni ellerimle boğmuşum...
Kaybetmişim, yenilmişim, ezilmişim...
Kayıplara karışmışım dipsiz ve kör kuyularda...
(
Kör Kuyular başlıklı yazı
ferhat-ciftc tarafından
2.11.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
