Hem bir anne hem kız çocuğu
Onu söyleten meltemdir
Anasına can
Kızına heyecan
Bu nasıl bir depremdir
Adını bir çiçekten almış yüreği yaralı
ve hayat o demiş
Yavrusunu saralı
Sabahın alacasında
Annesinin sızlayan sesiyle uyanıp
Yavrusunu okula uğurlar
Ayaz vursa da şehrine
Büyük bir haz duyar
O bir güneş sevdalısı insana nasıl kıyar
Bir buğday başağı kadar
Temiz ve saftır kalbi
Her ekin zamanında
Kızını hatırlar gözleri dolar
Onu öylesine itinayla sulamalıdır ki
Adı gibi sevecen ve cesur büyüsün
Sonra bir nefes hırıltısı
Bir anlık telaş ve o günde kurtulur annesi
Bugün bir sıkıntısı var kızının
Birazdan paylaşacak annesiyle
Paylaşmasa da öyle büyük mutluluktur ki
Gelip sarılması bile
Annesi ve Kızı
Sular çeşmeler üzerinde ağlasa da
Bulutlar hiç dağılmasa
Yağmurlar hep yağsa da
Onlar en büyük sevgi
Bazen de en büyük sızı
En güzel müzik kızının sesi
Yüreğinin parçası hasta annesi
Hem kız çocuğu hem bir ana
ve diyor ki
"Benim filmimde hep sen baş roldesin
Zaten sen olmasan bu film siyah beyaz olurdu"
Ağlamak güzeldir derken
Gözlerinin içi gülen
Hem bir ana hem bir evlatsın sen
Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
