Karlı bir kış gününde, İstanbul gecesinde

Bembeyaz bir tuvale, hayalini çizerim

Sadece sen olursun, gönlümün hecesinde

İnci gibi yaşları, gözlerime dizerim

Senden önce ne varsa, mazide unutulmuş

Hangi hain aldatıp, bezdirmiş hayatımdan

Şu yaralı yüreğim, yalanla avutulmuş

Hepsi silindi artık ,geçmiş diye yâdımdan

Şimdi yeniden doğdun, güneş gibi içime

Umurumda değil hiç, kar beyaz hava ayaz

İşte son şansın dedi, kaderim bu seçime

Haydi, gönül kalemim, en güzel şiiri yaz

Erik dalları açsın, ilkbahara az kaldı

Kalbimin ikliminde, cemreler düştü bile

Bekliyorum hemen gel, gözlerim yola daldı

Bir daha uğramasın, yalnızlık denen çile

Müjde ey gönül kuşum, aç kanatlarını uç

Şu dağlara taşlara, geliyormuş haber ver 

Ne yarda ne de bende, bahtımızda imiş suç

Allı pullu atlastan, yollarına halı ser.

Şükran Gülcenaz AYDOĞAN