Online Üye
Online Ziyaretçi
ŞAİR DEYİP DE GEÇME!
Bambaşkadır dünyası, şair deyip de geçme
Masmavi bir deryada yüzer şair dediğin.
Ne gündüzü bellidir ne gecesi bellidir,
Haksızlık torbasını büzer şair dediğin.
Yeryüzüne rengarenk çiçekler serilince
Hüzne kaşık daldırır tabiat dirilince
Her kelime döküşte bal damlar ince ince
Yavaşca peteğinden süzer şair dediğin.
Karanlığın içinde her an gözyaşı döker
Gece biter gün doğar ansızın şafak söker
Beyaz kağıt yorulur kalem boynunu büker
Yalnızlığın resmini çizer şair dediğin.
Saatlerin izinde yelkovan yoklanırken
Yalan suçlu bulunup doğruluk aklanırken
Bütün habis niyetler ininde saklanırken
Bir yılanın başını ezer şair dediğin.
Kelimeler ayandır, diller sukut etse de
Yıldızların gölgesi başı alıp gitse de
Hasret burun ucunda buram buram tütse de
Her baharı halinden sezer şair dediğin.
Sefer bazen güneşe çoğu zaman ayadır
Düşünceler içinde her şiire mayadır
Beyaz atı olsa da ara sıra yayadır
Bir bulutun üstünde gezer şair dediğin.
Göğsünün üzerinde takılı aşk künyesi
Patlamaya hazırdır solda durur fünyesi
Gerçeklerin içinden geçer hayal dünyası
Ansızın bir imgeden sızar şair dediğin.
Varsa eğer yolunda bir engebe bir düğüm
Aydınlığın önünde şairdir tek gördüğüm!
Mutluluk saklandı mı, hüzün olur kördüğüm
Sevgi denen yumağı çözer şair dediğin.
Masmavi bir deryada yüzer şair dediğin.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
ŞİİRLE KONUŞAN KIZ/ 01.03.2007