En tiz çığlıklarım susuyor artık içimde,
Eski haykırışlarım siliniyor kendi benliğimde.
Sessizliğe gömüldüm şimdi bir kulağım kirişte,
Suskun dumanlı gemilerim umuda gidişte.
Öyle bir sessizlik ki büyüyen bir cevap olmakta,
Büyüdükçe cevaplar kulakları sağırlaştırmakta.
Yeniden duymayı öğretirim nasılsa bir baharda,
Hüzünlü şarkılar canlanır taş plaklarda.
Mutlu bir yolculuğumun Eminönü Kadıköy hattında,
Martılara simit atabilirim yine bir İstanbul vapurunda.
Bilmiyor kimse martı sesleri çığlık değildir,
Ve sessizlikleri şimdi hangi denizdedir.
Bilmiyor kimse kaç desibel gelir bir sesli harf,
Ve kaç umut taşır bir mektup, bir zarf.
En tiz çığlıklarım artık susmaktadır,
Çünkü sessizlik en büyük çığlıktır.
( Çığlık başlıklı yazı Adem tarafından 24.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu