Bir Dükkan Yıkılırken
Sökülünce eski kuru tahtalarAltından küllenmiş harabe çıktıVurulunca birden keskin baltalarBaşımıza tozdan bir enkaz aktı.Eloğlu dudağın büküp de geçtiBilmem koca yerde beni mi seçtiBaşıma onlarca belalar açtıBir umudum varsa onu da yıktı.Meğer ne hatalar saklarmış tahtaBoynuna asmışlar bir eski yaftaSeceresi durur karşıki raftaDede yazmış torun uzaktan baktı.Günah mı sakladı o tozlu duvar?Bilmediler asla altında ne varSöylemiyor dilim elimde kavalÇalıp da inledim gönlümü yaktı.Bekledin yıllarca derlerki nedenOysa daha modern yaşardı dedenNe yapayım işte olmuyor birdenAnlayınız artık imkanım yoktu.Meğer ne harika fikirler varmışHep zekalar uzun benim ki darmışDışı eli içi beni yakarmışHer konuda akıl veren de çoktu.Bir kazma vurunca kırıldı kapıTarihe gömüldü o eski yapıNe ebatı kaldı ne de bir çapıKırk yıllık hatıra bir anda çöktü.
(
Bir Dükkan Yıkılırken başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
25.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
