Bir avuç su nakşettim yüzüme

Süresizdi, koruktu acı.

Gizil kimliğimin tümlenmiş devinimi

Belleksiz kaldım bir müddet

Topladım yıldızları elimle tek tek.

Çarptım böldüm

Ölüm idi türevi zihnimin.

Kılıksız, kılıfsız tümden gelim.

Dişi benlik hâkimdi

Erkek edilgen ve suskun.

Açılımı sevdanın

Tek yönlü bir sancı

Tuhaf, tutarsız.

Aydınlığın bitimi

Unutmalı, unutabilmeli

Gömmeli en derine

Çırpınırken enginlerde

Yoldaş bildiğim tek devinim.

İfadesiz suretler

Nasıl da yoz ve tutarsız

Sürrealist tüm o imgeler

Barınağım sükûnet iken…