Delinin Dili
DELİNİN DİLİ
Sakın bana
Şiir mi, şair mi demeyin
Birini
Diğerinin yerine koyamam
Şairi dinlemeye
Şiiri okumaya doyamam.
Şiir, Tokat Kalesi’nde
Çektiğim ahtır
Karanlık gecenin
Sonundaki sabahtır.
Şiir, yedi renkli bir resim
Birbirinden güzel
Dört mevsimdir.
Güzümdür, kışımdır
Baharımdır, yazımdır
Şair,
Varna’da vapura dokununca
Elleri yanan Nazım’dır.
Şiir, ozanın bağlaması
Şairin ağlamasıdır
Sözcükler damla
Cümleler seldir
Şiir Karacaoğlan
Şiir Veysel’dir.
Şairin bir eli kazma
Bir eli kürektir
Şaire şiir yazdıran
Bir Hilâl uğruna batan
Güneşteki yürektir.
Şiir, Urfa’da şanlı
Maraş’ta kahraman
Antep’te gazidir.
Şair,
Çanakkale’dir, Çaldıran’dır
Hu deyince Sakarya’yı
Ayağa kaldırandır.
Duvarı yıkan nem
İnsanı yıkan gamdır
Uğruna şiir yazılmayan
Sevdanın meyvesi hamdır.
Şair,
Ateşten gömleği giyendir.
“Yokluğun
Cehennemin öbür adıdır,
Üşüyorum
Kapama gözlerini.” diyendir.
Şiir ateş, şair pervanedir
Döner durur
Gündüz divane, gece delidir
Şiir,
İşte o delinin dilidir.
Osman NALBANT
(
Delinin Dili başlıklı yazı
Kara OSMAN tarafından
17.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
