YAZMAYACAĞIM
giderken bakmayacağım gözlerine
yolum uzun ama yine de yalnız gideceğim
şikayetsiz ve korkusuz
güz yaprakları gibi ıssız
küsmeden pişmanlık olmadan gideceğim
sükut içinde yaralı yüreğime ezilmeden
ellerini özlemeden gideceğim
sabahlara yakın geceye uzak kalacağım sonsuz
kimseye söylemeden usulca kayıp gülüşünden
uzak diyarlarda buluşacağım gözlerinle
cansız yüreğimi gömeceğim bulutların içine
artık bilmeyeceğim düşen yaprakların ikimize benzediğini
düşünmeyeceğim
yağmurun yüzümüze vurup
kirpiklerimden süzülüp düştüğünü
içtiğimiz çayın ardında seni gördüğümü
denizin kokusunu da özlemeyeceğim
kalemimin ucunda artık şiir olmayacaksın
senin için akmayacak kalemin mürekkebi
uykularım sancısa da
yazmayacağım
Vildan ÇALIŞKAN KILIÇER