Sinsice çökerken ruhuma karanlık
Gecenin ayazı üşütür yüreğimi
Dökülür gözlerimden sen
Ve sen
Elimden umutlarım
kayar yavaştan yavaştan
Sessizce veda yollarına düşer sevgilerim.
Islak nem kokan çıkmaz sokağımda
Ne gülüşlerin ,ne hayalin kalır
Ruhumda inceden inceye sızılar uyanır.
Ben susarım lal olur dilim
Yüreğim nefretini kusar geceye.
Ağlayamam sen gittiğinden beri
Kalemimden kan damlar beyaz duygularıma
Sanırım seninle doğmuştu bu yürek
o gece,karanlığında sen vardın ya..
Şimdi hayata dair ne varsa siliniyor
Ölüme giden yollar
engellerini kaldırıyor birer birer
Rüyalarım düşleri atıyor karabasanlar kol gezerken
Bu ayrılık niçin acıtır canımı
Ruhum fazla ihtiyarlamış gibi
beli bükük uzanıyor geceye
Ağarmıştı geleceğe ait umutlarım tam o gece işte …
Senin dönüş yolu olmayan diyarlara gittiğin an…..
bir gün gelecek biliyorum gideceğim bu dünyadan
Mezarım kazılacak başlayacak yolculuklar yavaştan
Hayatımın yolunun sonudur, o görünen
Hoşça kal bir tanem diyemeden gidersem bir gün
Arama beni artık o sokaklarda sorma kimselere
Bu günden sonra gelsen ne olur gelmesen ne olur.
